• De energietransitie kan met minder innovatie

    Leestijd: 4 – 5 minuten, door: Sven Ringelberg

    Hoe 1.000 woningen per dag te renoveren vanuit de klantbehoefte, niet vanuit blindstaren op innovatie en techniek

    ‘’Al die mensen met hun woonwensen, die maken standaardisatie onmogelijk! Nu kunnen we alweer niet die prachtige innovatie passend krijgen op de markt!’’

    Eerder deze maand heb ik een artikel geschreven over innovaties en dat ze altijd trager komen en minder rationeel zijn dan we willen geloven. Tegelijkertijd is innovatie een belangrijke stap om tot de opschaling, standaardisatie én daarmee die 1.000 woningrenovaties per dag te komen. Want dat is het tempo wat nodig is om de energietransitie in de gebouwde omgeving te realiseren. Door het artikel van Yuri van Bergen (1) dat ingaat op de behoeften van mensen die in die 1.000 woningen wonen werd ik geïnspireerd die focus op klantbehoefte nog eens verder uit te werken. Ik ben ervan overtuigd dat werken aan innovatie én denken vanuit klantbehoefte gaat helpen om tot meer realisatie te komen. Daarbij zijn de kosten niet doorslaggevend, maar alweer die behoeften bij bewoners.

    Lees meer
  • DE INTRODUCTIE VAN EEN DUURZAME CO2-KILOPRIJS BIJ RENOVEREN

    Leestijd: 3 – 4 minuten, door: Laurens Talsma & Yuri van Bergen

    Wat ons betreft is er weinig discussie mogelijk over het standpunt dat stapsgewijs renoveren in stichtingskosten duidelijk goedkoper is dan direct de gehele woning aanpakken. Iedereen die wel eens heeft gerekend aan de ‘kosten’ kant van de renovatieopgave zal de rekenkundige voordelen begrijpen. De vraag die vervolgens vaak door de professionele woningeigenaren wordt gesteld is: “lever je dan wel voldoende kwaliteit als je niet de gehele woning in een keer aanpakt?” Met het renoveren in componenten is hiervoor de oplossing in theorie aanwezig (1) en wordt de meerwaarde van deze theorie inmiddels iedere dag in de praktijk bewezen!

    Lees meer
  • Waarom het verplicht isoleren van woningen verstandig is

    Leestijd: 4 – 5 minuten, door: Sven Ringelberg

    De verduurzaming van de gebouwde omgeving krijgt de laatste maanden wat minder de aandacht, maar achter de schermen loopt alles onverminderd hard door. Het Klimaatakkoord spreekt over een groot aantal ambitieuze programma’s. Bekend zijn bijvoorbeeld de aardgasvrije wijken, die laatst nog gefileerd werden door de Rekenkamer en de renovatieversneller bij woningcorporaties. Er is echter één project dat mijn interesse het meest heeft gewekt: de minimale isolatie eisen voor de bestaande woningbouw. Het Klimaatakkoord noemt dit nogal cryptisch de ‘standaard en streefwaarden’.

    Lees meer
  • De zoektocht naar circulariteit in de (renovatie) praktijk

    Leestijd: 5 – 6 minuten, door: Pieter Deijkers

    In de afgelopen jaren zijn we bestookt met termen als ‘Nul-Op-de-Meter’, ‘Energie-neutraal’ en ‘CO2-neutraal’. De noodzaak tot verduurzaming en CO2 besparing lijkt bij iedereen te zijn doorgedrongen. Nu deze termen voor verduurzaming en aandacht voor energie bij iedereen in de vocabulaire zijn opgenomen is het tijd voor de volgende uitdaging: Circulariteit. Hoewel het begrip bij veel mensen nog nieuw klinkt en vraagtekens oproept, duikt circulariteit steeds vaker op aan zowel de vraagzijde (vastgoedeigenaren) als aan de aanbodzijde (marktpartijen) van de renovatiemarkt.

    Het begrip circulariteit staat niet op zichzelf en is eigenlijk niets meer dan een logische volgende stap van de verduurzaming die is ingezet. In 1987 riep de VN-commissie Brundtland al op tot duurzame ontwikkeling en omschreef dat als volgt: “Duurzame ontwikkeling is ontwikkeling die aansluit op de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen” (1). In 2002 schreven William Mc Donaugh en Michael Braungart het boek ‘Cradle to Cradle, Afval= voedsel’ en legden de ambitie een lat hoger dan de commissie Brundtland: “het voorzien in onze eigen noden en de toekomstige generaties van meer mogelijkheden voorzien” (2). Veel opdrachtgevers hebben voor zichzelf al handvatten en werkwijzen ontwikkeld om bij de energietransitie ook te sturen op duurzaam materiaalgebruik. Denk hierbij aan programma’s als ‘The Natural Step’. Een logische volgende stap op verduurzaming is dan ook de transformatie naar een circulaire economie: “In een circulaire economie bestaat geen afval en worden grondstoffen steeds opnieuw gebruikt. Het afval is de nieuwe grondstof.” (3)

    Lees meer
  • Het idee van Mobiele Buurtfabrieken

    Leestijd: 11 – 13 minuten, door: Yuri van Bergen

    Het is geen toeval dat ik in 2007 door de BouwhulpGroep uit een van de succesvolste woningbouwfabrieken in Nederland ben gehaald. Zij waren namelijk al sinds begin jaren negentig betrokken bij de eerste nationale onderzoeken naar het verduurzamen van bestaande woningen. Als overall programmaleider werkten ze hierbij samen met bijna duizend onderzoekers aan de verkenning van de opgave die vandaag de dag werkelijkheid is geworden. Deze opgave luidt: hoe gaan we al die woningen die op hetzelfde moment zijn gebouwd straks allemaal gelijktijdig renoveren zonder vooraf te weten wat de vraag op dat moment zal zijn? (bron 1). Na jaren systematisch onderzoek naar dit vraagstuk hebben we een methode ontwikkeld waarbij de kwaliteit van de woningvoorraad slim in kaart kan worden gebracht en waarbij een substantiële omvang snel voorzien kan worden van een passende kwaliteitsverbetering met beperkte middelen. Deze methodiek is reeds op meer dan tienduizenden woningen gedemonstreerd in opdracht van vele woningcorporaties. De naam van deze methodiek: Component Renovatie. Na tientallen jaren van denken is er een nieuwe vraag ontstaan. Hoe gaan we deze methode opschalen? Het antwoord bleek achteraf eenvoudiger te zijn dan gedacht. We zijn in 2007 gewoon begonnen met het samen met de koplopers te doen! (bron 2)

    Lees meer